کم نیستند کارشناسان سیاست خارجی آمریکا - برای مثال هنری کیسینجر- که به نهادهای تصمیم ساز در کشورشان تذکر می دهند و می گویند جهانی که پیرامون آنهاست تغییر کرده و دیگر سیاست خارجی کنونی آمریکا با قواعدی که در نظام جهانی فعلی موجود است، همخوانی ندارد. این مشکل دارای دو بخش است؛ بخش اول به عدم پذیرش تعداد زیادی از نخبگانی مربوط می شود که با کناره گیری آمریکا از این وضعیت به عنوان یک قدرت برتر که در مرکز رهبری جهان قرار دارد، مخالف هستند. بخش دیگر اما خود آمریکایی هایی هستند که به طور کلی نمی توانند تصور کنند آمریکا در مدیریت جهانی با سایر دولت ها و در حالتی مساوی قرار گیرد. در بطن این جدال است که