دور یک میز نشستیم، نوبت به من رسید. یک کارت کشیدم، باز هم نقش «کارمند» که فقط دو میلیون تومان درآمد دارد نصیبم شد.

به افشین گفتم: من این کارت را نمی خواهم. فقط دو میلیون تومان؟ با درآمد دو میلیونی چطور خانه بخرم؟

افشین که قرعه «کارآفرین» همیشه به او می رسید گفت: اگر بازی بلد باشی با همین دو میلیون خانه که هیچ، هر چیز دیگری هم که اراده کنی می خری.

نقش همه در بازی مشخص شد، معلم، ٬ مکانیک، کارآفرین، خلبان. تاس را انداختم مهره ام در ناحیه ای نشست که در آن نوشته بود: یک عینک برند که ارزش سیصد هزار تومانی دارد تخفیف خورده و به قیمت دویست هزار تومان به فروش می رسد آیا تمایلی به خرید دارید؟