سازگاری به حفظ سلامت روان فرد و خانواده و جامعه کمک می کند و وجود آن باعث می شود، بروز علائم بالینی و بیمارگون در افراد کاهش یابد.

سازگاری عبارت است از رفتار مفید و موثر آدمی در تطابق با محیط، به شکلی که فرد تنها با تغییرات محیطی همراه نمی شود بلکه می تواند شرایط محیطی را به گونه ای مناسب تغییر دهد.

سازگاری زناشویی، فرآیندی است که در طول زندگی زوج ها به وجود می آید و لازمه آن انطباق سلیقه ها، شناخت صفات شخص، ایجاد قواعد رفتاری و شکل گیری الگوهای مراوده ای است. بنابراین، سازگاری زناشویی یک فرآیند تکاملی در میان زن و شوهر است که در زندگی، ایجاد و تقویت یا تضعیف می شود.