گفت و گو یکی از ضروریات جامعه امروز ایران است. نگاهی به تحولات چهار دهه اخیر و تغییرات اجتماعی حاصل از آن، اهمیت نهادینه شدن فرهنگ گفت و گو را دوچندان می کند. واقعیت آن است که در پی تغییرات دهه اخیر در نظام خانواده و اجتماع، از گفت و گو و تعامل فاصله گرفته ایم. کاهش مراودات در سطح خانواده به کمتر از بیست دقیقه در شبانه روز، بالارفتن نگران کننده آمار طلاق و سیر صعودی آن در پنج دهه گذشته، افزایش میزان منازعات و تعداد پرونده های قضایی و مواردی از این دست، همگی بیانگر غفلت از عنصر تاثیرگذار گفت و گو در میان مردم می باشد. گفت و گو و تعامل در سطوح مختلف می تواند به حل بسیاری از مسائل مبتلابه جامعه