برای حفظ جنگل های کشور باید سنگ تمام گذاشت، جنگل های هیرکانی، بلوط های زاگرس و جنگل های حرا در جنوب کشور حال و روز خوبی ندارند، بهره برداری بی رویه از جنگل های شمال کشور سبب شده جنگل های این منطقه روز به روز شرایط شکننده تری پیدا کنند. برای نمونه در پنج سال گذشته 45 گونه آفت دراین منطقه طغیان و حدود 350 هزار هکتار از جنگل های شمال را آلوده کرده است.

افزون براین در این مدت جنگل های شمال شاهد مرگ و میر بیش از 40میلیون اصله درخت شمشاد بوده؛ گونه ای که بومی جنگل های ایران است و از دست رفتن آن را باید مصیبتی بزرگ برای منابع طییعی کشور به شمار آورد.

در زاگرس نیز شرایط به همین شکل است، زیرا یک میلیون هکتار از این جنگل ها طعمه آفات شد و از بین رفت و اکنون نیز برخی سودجویان در سودای تجارت زغال کمر به نابودی باقیمانده بلوط ها بسته اند.

جنگل های حرا در جنوب کشور نیز حال و روزشان خوب نیست و قاچاق سوخت و آلوده شدن آب، قطع درختان برای تهیه علوفه دام در کنار اجرای طرح هایی مانند ساخت اسکله سبب شده جنگل های حرا نیز شرایط مناسبی نداشته باشد و این زیستگاه های منحصر به فرد بیش از گذشته تهدید شود.

نباید فراموش کرد که با توجه به محدود بودن جنگل های کشور، سرانه جنگل ایرانیان نیز اندک است. به گفته کارشناسان سرانه جهانی جنگل، حدود 6/0 هکتار برآورد می شود، اما در کشورمان این آمار برای هر شخص به کمتر از 2/0 هکتار می رسد. علاوه براین بقای انسان در گرو بقای جنگل هاست، زیرا بدون آنها زندگی برای انسان ناممکن است، به عنوان نمونه هر هکتار جنگل سالانه حدود 5/2 تن اکسیژن تولید می کند به همین دلیل با توجه به مساحت جنگل های شمال کشور (حدود دو میلیون هکتار) این نوار سبز رنگ در شمال کشور هر سال حدود پنج میلیارد و ده میلیون کیلوگرم اکسیژن تولید می کند.

جنگل های کشور نقش عمده ای نیز در کنترل بحران ریزگردها و حفظ منابع آب دارند، چراکه هر هکتار جنگل سالانه حدود 70 تن گرد و غبار را در خود رسوب می دهد یا تخمین زده می شود که جنگل های شمال سالانه سه میلیارد و شش میلیون مترمکعب آب را ذخیره می کند.