طنزی لطیف و محترمانه، احتمالااولین نکته ای است که در ورق زدن کتاب داستان های دیدنی کامبیز درم بخش چشم هر بیننده ای را خیره می کند. مردی با شانه های پت وپهن و همیشه کت وشلوارپوش که چهره ی دقیقی ندارد، اما به نظر خجالتی است و در موقعیت هایی قرار می گیرد که اغلب معذبش می کنند و انگار همین حس وحال را به تماشاچی این تصویرهای چنداپیزودی در هر صفحه به تماشاچی هم منتقل می کند. مرد کت وشلواری با شانه های پت و پهن و کله ی بی مو و بینی چشم گیرش نشانه ای است از حضور کامبیز درم بخش، مردی که شیفته ی رویاست، گاهی وقت ها کتاب ها را زیر پایش می چیند و از آن بالامی رود تا از لب دیوار به دشت و دمن آن سو چشم بدوزد