مطهری می گوید: رخنه و نفوذ افراد فرصت طلب در درون یک نهضت از آفت های بزرگ هر نهضت است. وظیفه بزرگ رهبران اصلی این است که راه نفوذ و رخنه این گونه افراد را سد کنند.

هر نهضت مادام که مراحل دشوار اولیه را طی می کند سنگینی اش بر دوش افراد مومن و مخلص فداکار است، اما همین که به بار نشست یا لااقل نشانه های باردادن آشکار گشت و شکوفه های درخت هویدا شد، سروکله افراد فرصت طلب پیدا می شود. روزبه روز که از دشواری ها کاسته می شود و موعد چیدن ثمر نزدیک تر می گردد، فرصت طلبان محکم تر و پرشورتر پای علم نهضت سینه می زنند تا آنجا که تدریجا انقلابیون مومن و فداکاران اولیه را از میدان بدر می کنند. این جریان تا آنجا کلیت پیدا کرده که می گویند: «انقلاب فرزندخور است.» گویی خاصیت انقلاب این است همین که به نتیجه رسید فرزندان خود را یک یک نابود سازد، ولی انقلاب فرزندخور نیست، غفلت از نفوذ و رخنه فرصت طلبان است که فاجعه به بار می آورد.