به طور کلی سیاست ها به گونه ای است که در تمام مسائل، ساده ترین راهکار یعنی واردات در نظر گرفته می شود، که این سیاست در بخش کشاورزی می تواند باعث از بین رفتن دلگرمی تولیدکنندگان شود.

ارقامی که از واردات پرتقال مصری یا مرکبات ترکیه منتشر شده است، اگر صحت داشته باشد باید فرض کنیم کشورمان دچار یک آفت جدی شده و تمام محصولاتش از بین رفته؛ درحالی که تنها بخشی از باغ های مازندران را سرما زده است. این نوع سیاستگذاری برخلاف سیاست های اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولیدکننده داخلی است.

مشکل اصلی بخش کشاورزی ایران، نبود آمار دقیق از میزان تولیدات و موجودی انبارهاست درحالی که براساس شواهد و مستنداتی که در اختیار داریم، حداقل برای بازار شب عید هیچ نیازی به واردات پرتقال و بسیاری از محصولات باغی دیگر نداریم.

این خلابزرگ در بخش کشاورزی باعث شده گروهی بدون درنظر گرفتن منافع ملی با استفاده از جریان سازی های صوری، عاملی در ایجاد نگرانی دولتمردان شوند که اگر واردات نداشته باشیم قیمت ها سر به فلک خواهد زد در حالی که واقعیت چنین نیست؛ این فقط یک جریان سازی بوده و باید با اتکاء به آمار دقیق مقابل آن ایستادگی کرد.

متاسفانه در این زمینه معتقدم رانتی گسترده وجود دارد. به این دلیل ارقام منتشر شده از حجم احتمالی واردات مرکبات و پرتقال از توان یک شخص یا یک شرکت به دلیل ممنوعیت ها و حجم گسترده آن خارج است.

مشکلات بخش کشاورزی آنقدر زیاد است که تا برای ورود به یک موضوع برنامه ریزی می کنیم، ناگهان مشکلی در ابعاد بزرگ تر ایجاد می شود. اما یقینا کمیسیون کشاورزی بزودی از وزیر دعوت می کند برای رفع ابهام در این زمینه به مجلس آمده و توضیح دهد.