هر روز که به انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم نزدیک می شود، تحرکات اردوگاه انتخاباتی اصولگرایان بیشتر و بیشتر می شود؛ اردوگاهی که می کوشد «تکثر» نامزدهای بالقوه اش را به جای «جبر ناگزیر» در قالب استراتژی و تئوری انتخاباتی دربیاورد و به قولی نقطه ضعفش را به نقطه قوت بدل کند. ایده معرفی 5 نامزد از سوی «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» به صحنه رقابت ها و پایداری آنها تا پایان مناظره ها، در همین راستا از سوی اصولگرایان ائتلافی دنبال می شود. اما آیا این برنامه ای که فعلا روی کاغذ است، می تواند تمام و کمال به اجرا دربیاید و در صورت اجرا، می تواند نتیجه را برای این جریان تضمین کند؟ هر چند این پرسش، پاسخ