اگر در مرور کتاب های شعر منتشرشده در سال 95، نخست نام «گزارش نهیب جنبش ادبی شاهین» برده می شود، دلیلش جدا از فضل تقدم تندر کیا، این نیز هست که فرشاد سنبل دل در این کتاب بعد از سال ها در دسترس نبودن «شاهین»های تندر کیا، گزیده ای از آن ها را گردآورده و با این کار نیمه ای تاریک و مغفول مانده از تاریخ شعر نو را پیش کشیده و مرئی کرده است. «شاهین» نامی بود که تندر کیا روی شعرهایی گذاشت که اولین شان را در سال 1318 چاپ کرد و با چاپ آن، همزمان با نیما، داعیه نوآوری در شعر فارسی را داشت. اما برخلاف نیما که نامش به عنوان پدر شعر نو تثبیت شد، نوآوری های تندر کیا در شعر را کسی به جد نگرفت و او در تاریکی