تجربه نشان داده تنها آیین هایی باقی می مانند که ناهنجاری یا آسیبی درپی نداشته باشند. از همین رو معتقدم اگر در برپایی چهارشنبه سوری به این نکته توجهی نداشته باشیم و برای خود یا اطرافیانمان آسیبی به دنبال داشته باشیم حتی به این آیین کهن هم بی احترامی کرده ایم! باید تلاش کنیم به بهترین شیوه به میراثی که از نیاکانمان به یادگار مانده عمل کنیم. البته ناگفته نماند آپارتمان نشینی ناشی از شرایط زندگی امروز که اغلب گرفتارش شده ایم امکان اجرای بخشی از آیین های این روز را از ما گرفته است. به عنوان نمونه شاید برای اغلب ما امکان روشن کردن آتش و پریدن از روی آن فراهم نباشد. امروز خبر چندانی از خانه های حیاط دار نیست و حتی اگر بخواهیم در کوچه هم آتش روشن کنیم جای آن روی آسفالت یا سنگفرش باقی می ماند و امکان انجام این کار را نداریم. شاید بد نباشد حالاکه شرایط، امکان برگزاری بخشی از مراسم های این روز را از ما گرفته حداقل به بهانه این شب دور هم جمع شویم. از جوانان هم می خواهم کاری نکنند که آیین زیبای چهارشنبه سوری را به روزی تبدیل کنند که تا آخر عمر یادآور اتفاقاتی تلخ برای فرد یا خانواده ای شود. امیدوارم حداقل امسال خبری از سر و صداهایی که دست کمی از انفجار ندارند، نباشد. در این بین رسانه ها می توانند با اطلاع رسانی اصولی مردم و بویژه جوانان را متوجه آسیب های برگزاری غیر اصولی این روز کنند.