چشمشان که به دنیا باز می شود، انگ معتاد به آنها خورده است. حتی قبل از تولد هم آنها معتاد به حساب می آیند. بسیاری از نوزادان معتاد، از مادران کارتن خواب متولد می شوند؛ مادرانی که باید برای بقا بجنگند تا سر گرسنه بر زمین سرد نگذارند. بچه داری و تربیت فرزند برای آنها معنی ندارد. خیلی از مادران کارتن خواب در دنیای اعتیاد غرق شده اند و تولد نوزاد برای آنها جز دردسر و بدبختی نیست. همین می شود که خیلی از آنها عطای مادر بودن را به لقایش می بخشند و کودک معتاد را در گوشه ای رها می کنند. اگر نوزاد معتاد شانس بیاورد و کسی دلش به رحم بیاید، احتمال رسیدن نوزاد به بیمارستان و زنده بودنش وجود دارد، اما خیلی از این بچه های معتاد، همان روزهای اول زندگی به دلیل سوءتغذیه، اعتیاد و بی سرپناهی از دنیا می روند.