آرشیو سه‌شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۵، شماره ۴۷۸۵
انرژی
۸

دلایل موفق نبودن تجارت دوجانبه در ایران

در موفقیت یا شکست توافقات تجاری عوامل متعددی اثرگذارند. بسیاری از عوامل به نتیجه نرسیدن یک توافق تجاری ناشی از عدم برنامه ریزی صحیح پیش از انعقاد قرارداد است و برخی دیگر نیز از عدم اجرای صحیح یا نبود زیرساخت های لازم برای اجرای قرارداد تجاری به وجود می آیند. در ادامه به برخی از شرایط لازم برای موفقیت یک قرارداد دوجانبه تجاری پرداخته شده است:

همگرایی در اهداف کشورهای طرف توافق:

مهم ترین شرط برای پیشرفت یک توافق تجاری دوجانبه، همگرایی کشورهای طرف توافق و داشتن هدف مشترک در گسترش تجارت است. همگرایی سیاسی و حتی مذهبی، پایه ای مناسب برای برقراری یک همکاری دوجانبه تجاری است و درصورتی که این همگرایی وجود داشته باشد، احتمال موفقیت همکاری تجاری نیز بیشتر خواهد بود.

بناکردن توافقات تجاری بر مبنای انتفاع هر دو طرف:

اصولااگر توافقات تجاری دوجانبه بر مبنای سود مشترک منعقد نشده باشد، هر لحظه این امکان وجود دارد کشوری که از قرارداد تجاری متضرر می شود، از قرارداد کنار بکشد. در مقابل اگر هردو طرف توافقنامه از اجرای آن سود اقتصادی قابل قبول ببرند، به رعایت شرایط آن پایبند می مانند و در این صورت احتمال موفقیت موافقت نامه تجاری بالاتر خواهد رفت. بنابراین یکی از اصلی ترین شرایط موفقیت یک قرارداد تجاری، انتفاع هردو طرف تجارت است.

برای ایجاد شرایط برد برد، ابتدا لازم است شریک تجاری بدرستی انتخاب شود. در واقع لازم است شرایط اقتصادی دو طرف به گونه ای باشد که به نوعی مکمل یکدیگر در تولید محصولات مختلف باشند و بتوانند بین خودشان تقسیم کار مشترکی در قالب یک توافق تجاری ایجاد کنند.

 انتخاب مناسب کالاها و تخفیفات:

هرچه گستره یک توافق تجاری از نظر کالاهایی که شامل می شود و تخفیفی که برای واردات کالاها در نظر گرفته می شود بیشتر باشد، تاثیر آن بر تجارت دوجانبه بیشتر است. بنابراین لازم است در زمان انعقاد قرارداد، کالاهایی که برای صادرات و واردات در نظر گرفته می شود بدرستی انتخاب شوند.