تئاتر دنیایی دوست داشتنی و جذاب است. دنیایی که به مردم آگاهی عمومی می دهد. دنیایی که باید وارد آن شد تا بتوان درک درستی از آن داشت. تئاتر زندگی است و زندگی یعنی کسب تجربه های جدید و اتفاق های دوست داشتنی. از من خواسته اند که در مورد این دنیای دوست داشتنی، یعنی تئاتر و کار کردن در این حوزه صحبت کنم و بگویم که آیا هیچ وقت فکر می کردم که تا این حد درگیر فعالیت در تئاتر شوم؟ یا به این موضوع بپردازم که اگر بازگردم به گذشته بازهم همین کار ها را انجام می دهم یا چیزی را تغییر می دهم؟ برای پاسخ دادن به این مسائل و چند مورد دیگر باید به صورت نکته ای صحبت هایم را مطرح کنم و برای شروع می خواهم تفاوت کار کردن در تئاتر و عشق ورزیدن به تئاتر را بیان کنم: