در چند دهه گذشته، اقتصاد جهانی شاهد آزادسازی درخورتوجهی در روابط تجاری بوده است که در این راستا ترتیبات تجاری منطقه ای حتی در میان کشورهایی که تاکنون در هیچ ترتیبات تجاری منطقه ای عضو نبوده اند، به شدت رو به افزایش گذاشته است. این ترتیبات با ایجاد امکاناتی مانند ترتیبات تجاری ترجیحی، آزادسازی و تسهیل ترانزیت، حذف روادید و... موجبات افزایش تجارت را فراهم کرده اند. استفاده از این ابزارها می تواند با یک یا چند هدف، از جمله دنبال کردن منافع اقتصادی، انگیزه های سیاسی و اجتماعی، نگرانی از انزوا در محیط بین المللی و تثبیت اصلاحات اقتصادی انجام شود. با توجه به تغییرات درخورتوجه مناسبات و جهت گیری های تجاری میان کشورها، روند آزادسازی و هم گرایی اقتصادی میان کشورهای یک منطقه جغرافیایی، افزایش منافع مشترک را در پی خواهد داشت.