توصیه من این است که کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در تبلیغات انتخاباتی خود وعده هایی بدهند که بتوانند به آن عمل کنند. گاهی وعده هایی برای جلب افکار عمومی ارائه می شود که به طور کل با سازوکارهای کشور هم سازگار نیست. بعد هم خود کاندیداها فراموش می کنند که چنین شعارهایی داده شده است. وعده های دروغین و اشتباه جز اینکه انتظارات عمومی را بالا ببرد و توقعاتی ایجاد کند که با واقعیت سازگار نیست، به دردی نمی خورد و هیچ تاثیر و فایده ای در جامعه ندارد. اگر فرد انتخاب شود، بعدا گرفتار شعارهای واهی اش می شود و اگر کاندیدای رقیب بیاید، دستاویزی برای تخریب ایجاد می شود. در گذشته دولت هایی داشته ایم که وعده