باز نزدیک انتخابات شد و دیالوگ های همیشه، دنبال اثبات اینکه چرا باید رای داد. حرف ها و پاسخ ها تکراری است. این بار به جای تشریح اینکه چرا باید رای داد، می پرسم آنها که رای نمی دهند یا دیگران را تشویق به عدم رای دادن می کنند، چه خدمتی به مردم در داخل ایران می کنند؟ آنهایی که در خارج کشور زندگی می کنند یا قصد رفتن دارند و زندگی مردم ایران برای آنان بی اهمیت است را می شود درک کرد.

اما تشویق به عدم مشارکت در انتخابات برای مردمی که در ایران هستند و قصد زندگی در همین کشور را دارند، چه کمکی به مردم می کند؟ جمعی از آنها می گویند که اصلا رای گیری در انتخاباتی که کاندیداها برگزیده شده اند و اختیاری از خود ندارند، فایده ای ندارد. رییس جمهور آبدارچی است، باشد. به قول خارجی ها، اوکی.