شور جوانی و زندگی در لحظه به قصد آنچه می خواهی و نه آنچه واقعیت اجبار می کند، از آن دست از احساساتی است که تنها در دوران خاصی از زندگی انسان ها، خود را نشان می دهد و به وقت پا گذاشتن به دوران میانسالی، از دست می رود و تنها حسرتش باقی می ماند. اما کسی را پیدا نمی کنید که موافق جذابیت و هیجان این شوروشوق عمیق به زندگی نباشد و قبول نکند که همین انرژی باعث می شود آدم های زیادی در سرتاسر جهان، با همه مشکلات و معضلات، زندگی را در آغوش بکشند و بدون توجه به آنچه هست، سراغ آنچه می خواهند بروند و حتی از موانع و مشکلات به نفع آنچه می خواهند استفاده کنند. درست مانند این جوان های سوری که در بحبوحه جنگ و خرابی سرزمین شان، همچنان پای ورزش محبوب خود، پارکور، ایستاده اند و خوراک عکس های خبری رسانه های جهانی شده اند و این طور در میان خرابه ها و تانک های باقیمانده از جنگ، شیرجه می زنند و آدرنالین خون خود را بالاتر می برند.