دست خدا موسم اردیبهشت

کرد قرین با گل باغ بهشت

روز معلم ز کرامات خود

با شعف جلوه ایمان سرشت

با قلم زر به روی لوح دل

نام گهربار معلم نوشت

داد ثمر، زحمت آموزگار

گشت درخشنده مرا سرنوشت

عقل شده مات ز اعجاز او

با سخنش آینه سازد ز خشت

با عمل نیک نمودم انیس

کرد مرا دور ز رفتار زشت

عقل مرا برد سوی آسمان

جان و دلم ساخت بسان بهشت