دوبار به معدن زغال سنگ رفتم. بار اول، زمستان 1387. قرار بود وزیر وقت صنایع و معادن (علی اکبر محرابیان) از معدن در حال افتتاح راور کرمان بازدید کند و وضع معیشتی کارگران را تغییر دهد به سمت بهتر. به مناسبت حضور وزیر، کار را تعطیل کرده بودند و کارگران، بیرون معدن ایستاده بودند برای استقبال. داخل معدن، کارگاه ها مثل گورهای عمودی، تاریک و سیاه، دهان گشوده بود در سالن استخراج و پیمانکار معدن، هر چه شیب سالن را پایین می رفتیم، می شمرد که چند متر و چند متر و چند متر از سطح زمین فاصله گرفتیم و رفتیم تا 300 متری و 500 متری و 800 متری پایین تر. سال 87، کارگران معدن دستمزدهای 250 هزار تومانی و 300 هزار