در مجموعه داستان گذر از زمستان به قلم اولیویه آدام (مترجم: مارال دیداری، نشر چشمه، چاپ اول- 1396) که سال 2004 جایزه معتبر گنکور را از آن خود کرد داستان ها با روایتی نزدیک به هم جهانی می سازند که در عین استقلال وحدت دارند. در واقع کاری که آدام در این کتاب انجام داده استفاده از فرم داستان کوتاه برای نوشتن رمانی مقطع است. اکثر داستان ها درباره فقدان، زندگی گذشته، آدم های از دست رفته، مرگ و فردیت اند. هر کدام از روایت های آدام با یک گذشته دوررابطه دارند و برای همین طعمی از نگاه مارسل پروست را می توان در ذهن این نویسنده جوان فرانسوی دید.