دو سر محور مناظره 22 اردیبهشت کاملا از هم بیگانه بودند. یک سر سودای عشق به ایران داشت و سر دیگر سروصدا و خشم. یک سر می گفت می خواهیم برویم تا برسیم و سر دیگر با سروصدا و طرح مسائل بی پایه و اساس و البته بدون برنامه می گفت این گونه نمی رسیم. آخرین مناظره تلویزیونی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در حالی برگزار شد که همگان انتظار مناظره ای شفاف و روشن را داشتند؛ اما مبتنی بر اخلاق؛ آن هم نه اخلاقی سیاسی که مبنایش منفعت خود و گروه و جناح خود باشد. ملت ایران انتظار سیاستی اخلاقی را داشتند؛ اما متاسفانه سیاست اخلاقی حلقه مفقوده این مناظره بود، همان حلقه ای که از 88 نایاب شد و حال عده ای می خواستند همچنان این حلقه مفقود بماند.