رقابت های انتخاباتی با رویکرد «نظریه گفتمان»، بازی با دال های مرکزی (Master Signifiers) گفتمان ها است و بازنده این رقابت، نامزدی است که این «دال» او میان تهی شده و قدرت برقراری ارتباط با رای دهندگان را ندارد.

«روانشناسی سیاسی» به مطالعه رفتارها و فرآیندهای سیاسی براساس نظریه های روانشناسی می پردازد. اهمیت روانشناسی سیاسی به قدری است که ممکن است برخی نامزدهای انتخاباتی کارشناسانی از این دست را –ولو به طور محرمانه- استخدام کنند تا به شعار و گفتار و رفتار آنان در سخنرانی ها و مناظره های انتخاباتی جهت دهند. چه بسا گفتن یک جمله طنزگونه از سوی یک نامزد بتواند به یک تکیه کلام محبوب و عامیانه برای رای دهندگان تبدیل شود و باعث افزایش محبوبیت وی گردد.