این که نویسنده ای غایب، نویسنده ای که کتابی از او موجود نیست، موضوع داستانی قرار گیرد که در آغاز آن دانشکده و کتابخانه مرکزی آن به مثابه یک لابیرنت تصویر شده است، به تنهایی کافی است که رمان «دانشکده» پابلو دسانتیس، نویسنده معاصر آرژانتینی، را به سنت نویسنده آرژانتینی دیگری متصل کند که استاد خلق موقعیت هایی از این دست بود؛ نویسنده ای به نام خورخه لوییس بورخس که مخاطبش را در لابیرنتی از کتاب ها و متون و روایت های مختلف سرگردان می کرد. «دانشکده» رمانی است از پابلو دسانتیس که با ترجمه بیوک بوداغی در نشر آگه منتشر شده است. این رمان چنانکه در توضیح پشت