شرکت نکردن در انتخابات ریاست جمهوری به معنی این است که سرنوشت مان دست خودمان نیست. آدم عاقل سرنوشت خودش را دست دیگران نمی سپارد.

برای تغییر شرایط زندگی باید به عنوان یکی از متمدن ترین و پیش رو ترین ملت های خاورمیانه ارزش اصلاحات و مبارزه پارلمانی را بشناسیم. همچنین ارزش صندوق های رای و وزن تفکر را در جامعه باید رواج دهیم و آنها را به دیگران هم معرفی کنیم. بنابراین دوره قهر با صندوق انتخابات گذشته است.

به بیان دیگر تاریخ مصرف تحریم انتخابات گذشته است. معتقدم که رای ندادن نوعی جهل است و هیچ چیزی را عوض نمی کند. بنابراین تنها صندوق رای شرایط را مناسب و متناسب می کند. البته نباید فکر کنیم که شرایط ما به زودی آرمانی می شود اما به نظر می رسد که این قدم ها رسیدن به جامعه آرمانی و ایده آل را تسریع می کنند.