در پژوهشی که توسط پژوهشگران دانشگاه ماساچوست در امهرست انجام شد، جمعیتی بالغ بر 116 هزار و 400 پرستار زن مورد بررسی قرار گرفتند. طی این بررسی که از سال 1989 آغاز شد، پژوهشگران سبک زندگی و شرایط سلامت شرکت کنندگان را از طریق پرسشنامه های مکرر پیگیری کردند. نتایج نشان داد احتمال یائسگی زودرس در زنانی که به رژیم های غذایی سرشار از ویتامین D (ویتامین D موجود در خوراکی ها، نه مکمل های دارویی) پایبند بودند، به میزان 17 درصد کاهش یافت.

این پژوهش نخستین مطالعه اپیدمیولوژیکی محسوب می شود که میزان مصرف ویتامین D و کلسیم را با یائسگی زودرس مورد بررسی های بالینی گسترده قرار داده است. البته پیشتر نیز در برخی مطالعات آزمایشگاهی مشاهده شده بود بین سطح ویتامین D با برخی مکانیسم های هورمونی دخیل در پیری تخمدان، یک ارتباط نزدیک وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داده است نقش کلسیم در پیشگیری از یائسگی زودرس به اندازه ویتامین D نیست.

به بروز یائسگی زودتر از 40 سالگی، یائسگی زودرس گفته می شود که ممکن است بنا به دلایلی از قبیل پرتودرمانی لگنی یا انجام اعمال جراحی مربوط به خارج کردن رحم و تخمدان ها بروز کند. عده ای نیز به علل ژنتیک و گاهی نیز ابتلا به بیماری های خودایمنی دچار یائسگی زودرس می شوند. زنانی که زودتر از موعد طبیعی یائسه می شوند، معمولا در تلاش برای پیامدهای جسمی و روانی این وضعیت به درمان های پرهزینه روی می آورند، حال آن که می توان با آگاهی از عوامل کنترل شونده مانند تغذیه تا حدی از بروز یائسگی زودرس پیشگیری کرد.