چندسالی است که فیگور «زامبی» به شخصیت اصلی فیلم های ترسناک و سرگرم کننده، کتاب های تخیلی و بازی های ویدئویی بدل شده است. استعمال این واژه در محاورات و مکالمات روزمره مردم کوچه و خیابان در توصیف آدم های خطرناک زامبی ها را به موجوداتی همه جاحاضر بدل کرده است. در این داستان ها زامبی کسی است که روح ندارد، مرده متحرک و بیش فعالی است که به صدا حساس است، در بین مردم سالم به راه می افتد، آنها را گاز می گیرد، بزاق خود را به بدن قربانیان وارد کرده و آنها را نیز همانند خود به یک زامبی تبدیل می کند. در همه داستان ها تعداد زامبی ها به صورت ناگهانی افزایش می یابد و به سرعت کل شهر یا حتی سیاره را فرامی گیرد.