در خانواده همه جمع هستند و با یکدیگر صحبت می کنند. جوان ها فضا را شاد می کنند و میانسالان هم از این شادی بهره می برند. هرکس به نحوی سرگرم است، اما مادربزرگ خانواده این گونه نیست. او گوشه ای نشسته و سکوت اختیارکرده و ترجیح می دهد تنها شنونده حرف های دیگران باشد. فرزندان و نوه ها تاحدودی به او توجه دارند و هرچند دقیقه یکبار با او به بهانه ای صحبت می کنند، اما مشکل آنجاست که هیچ کس درد اصلی مادربزرگ را درک نمی کند. سن بالا، تنهایی، نبودن همصحبت و بیماری او را بشدت افسرده کرده، اما متاسفانه هیچ یک از اطرافیان آن گونه که باید و شاید مشکل او را درک نمی کنند تا بتوانند کمکی برسانند. مادربزرگ همچنان مغموم و ناراحت گوشه ای کز کرده است.