فستیوال فیلم کن به عنوان معتبرترین جشنواره سینمایی متشکل از چند جشنواره است و به نوعی جشنواره جشنواره هاست. بخش اصلی کن همان بخش مسابقه است که خط مشی اصلی بر آن حاکم است و جایزه این بخش بر سرنوشت فیلم در اکران جهانی و آینده فیلمساز موثر است. جوایز جانبی از جمله نوعی نگاه، چندان تاثیری در این حوزه ندارند و هیچ گاه در بستر سینمای اصلی جریان ساز نمی شوند بلکه به نوعی پیشنهادهای جدید به سینما به لحاظ فرم و نگاه هستند. اگر فیلمسازی دستاوردی جدید داشته باشد بهترین مکان برای جلب توجه ارباب جراید،جشنواره فیلم کن است؛ چرا که 90 درصد مخاطب این جشنواره روزنامه نگاران سراسر دنیا هستند. اصولا در کلونی که جشنواره فیلم کن تصویر می کند هر ساله به 4 پایه اساسی بها می دهد. 1. دعوت از سلبریتی ها و اهمیت دادن به بخشی از جریان رسمی و تجاری سینماست؛ فرش قرمز جزو لاینفک جشنواره فیلم کن و از برنامه های ثابت روزانه این جشنواره است. 2. کن پایگاه و خاستگاه فیلم های هنری و جریان هنری است. هیچ رویدادی مثل جشنواره فیلم کن به فیلم های هنری بها نمی دهد. اغلب فیلم های به نمایش در آمده در بخش های مختلف این جشنواره فیلم هایی هستند که تصویری از سینمای مملکت خودشان را به نمایش می گذارند و در عین حال خاص بوده و برای ویترین سینما جذابیت آفرین هستند. 4. بازار کن هدفش این است که نقش اول را در مارکتینگ فیلم ها به عهده بگیرد مخصوصا برای فیلم هایی که عموما در جریان اصلی سینما نیستند و مارکتینگ قدرتمندی ندارند و قدرت رسانه ای ضعیف تری دارند. تنها جایی که سینمای ایران می تواند نقش مهم داشته باشد در بخش هنری کن و از جمله بخش نوعی نگاه است. به این دلیل که می توانند به حضورهای سینمایی تداوم ببخشند و محکی هستند تا سینمای ایران از این قافله عقب نماند. اگر چه این فیلم ها عموما در بستر سینمای اصلی کشورمان حل می شوند و خیلی جریان ساز نیستند اما جایزه جشنواره کن حتی بخش جانبی آن مهم است چون جشنواره کن مهم است و معتبرترین رویداد سینمایی در جهان است.