میرزا علی اکبرخان نفیسی ملقب به ناظم الاطباء کرمانی نهم خرداد ماه 1303 درگذشت. وی در سال 1289 ه‍.ق در رشته طبابت فارغ التحصیل شد. ناظم الاطبا از سال 1290 تا سال 1298 ه‍.ق مسوولیت مریضخانه دولتی را بر عهده داشت و به همین دلیل لقب حکیم باشی گرفت. همچنین در سال 1293 ه‍.ق در تشکیل نخستین مجلس حفظ الصحه که در تهران تشکیل شده بود، ایفای نقش کرد. در سال 1298 ه‍.ق وی به عنوان طبیب مخصوص به همراهی حاج میرزاحسین خان مشیرالدوله معروف به سپهسالار که به حکومت خراسان و تولیت آستان قدس رضوی برگزیده شده بود، به مشهد رفت و حسب دستور «سپهسالار» بیمارستان رضوی را که رو به ویرانی می رفت با اصول و اسلوب بیمارستان های اروپایی بازسازی و تاسیس کرد، به طوری که به پاس خدماتش در این سفر و ماموریت به دریافت نشان و حمایل سرتیپی نائل آمد.

در سال 1315 ه‍.ق مدرسه شرف را پایه گذاری کرد و تا سال 1323 ه‍.ق بدون دریافت پاداش مالی آن را به شیوه اروپایی اداره می کرد و بیشتر مخارج جشن را شخصا پرداخت می کرد. از آثار ناظم الاطبا می توان به تالیف کتاب های «پاتولوژی»، «کلینیک جراحی»، «رساله ای در فیزیک»، «رساله ای در جراحی»، «رساله ای در تراپوتیک»، «رساله ای دیگر در تشریح» و چند رساله دیگر از جمله«در سوءهضم»، «مذاکرات»، «پزشکی نامه، مشتمل بر نام داروهای طب قدیم در برابر نام های اروپایی»، «رساله درآخرین دوره بروز وبا»، «تعلیمات ابتدایی» و «نامه زبان آموز» و ترجمه «کتابی در علم تشریح» (نخستین کتابی که وی از زبان فرانسوی ترجمه کرد) اشاره کرد. ناظم الاطبا در عرصه فرهنگی و ادبی نیز آثار ارزشمندی به وجود آورد که مهم ترین اثر او در این زمینه، فرهنگ نفیسی در پنج جلد است که مدت 25 سال از عمر خود را صرف گردآوری و تحریر آن کرد. او پدر سعید نفیسی از چهره های شاخص فرهنگی معاصر است.