سیدعزت الله ضرغامی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: بزرگ ترین کار امام دمیدن روح به کالبد نیمه جان ملت ایران بود.

آنان آموختند که شخصیت و هویتشان در گرو شجاعت و خودباوری است.

38 سال فشار، تحریم، جنگ و ارعاب نتوانست راه نورانی امام را مخدوش کند و مردم بخوبی فهمیده اند که هزینه سازش بسیار بالاتر از هزینه چالش با زورگویان است. در مراسم امسال گویی این خود امام راحل است که با مردم سخن می گوید تا عطش سینه های تشنه آنان را از زلال کلام صادقانه و انقلابی خود سیراب کند.

پی نوشت

عرفان ناب در سروده های امام(ره)

با کاروان بگویید، از راه کعبه برگرد! ما یار را به مستی، بیرون خانه دیدیم

لبیک از چه گویید ای رهروان غافل! لبیک او به خلوت از جام می شنیدیم

ساقی بریز باده، در ساغر حریفان ما طعم باده عشق، از دست او چشیدیم

امام خمینی(ره) در ملاقات با خانواده محترم شهید حجت الاسلام مهدی شاه آبادی فرمودند: ما «فصوص الحکم» ابن عربی را نزد پدر بزرگوار ایشان (مرحوم آیت الله میرزامحمدعلی شاه آبادی) خواندیم. ایشان در درس مطالبی می گفتند که از سطح کتاب بالاتر بود!

محی الدین ابن عربی از نوابغ عرفان اسلامی است. برخی، کتاب «فصوص» او را مهم ترین اثر در عرفان نظری می دانند؛ شهید مطهری در مورد او می گوید: «محی الدین، عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد که سابقه نداشت. عرفای پس از او، عموما ریزه خوار سفره او هستند.»

زندگی آیت الله شاه آبادی بزرگ، استاد عرفان امام نیز، سراسر مبارزه علیه حکومت رضاخانی بود. تحصن 11 ماهه او در اوج استبداد در حرم عبدالعظیم، کار بزرگی بود.

رهبری معظم اخیرا به خانواده شهید فرمودند: روزی حضرت امام(ره) فی البداهه به من فرمودند، مرحوم آقای شاه آبادی می گفتند اگر نفرات داشتند، علیه رضاخان خروج می کردند.

شرح آن استاد و شاگرد و این استاد و شاگرد، یعنی:

عرفان ناب اسلامی و مبارزه با ظلم و بیداد، دو روی یک سکه اند!... آدرس اشتباهی ندهند!