عبدالله هروی: معروف به طباخ (آشپز) خطاط و شاعر ایرانی قرن 9 ق است. در قلم ثلث و ریحان از استادان طراز اول بود و اصول یاقوت را با صفای خط خواجه عبدالله صیرفی جمع کرده بود. در زرفشان و وصال نیز قدرت داشت و بیشتر کتیبه عمارات دارالسلطنه هرات و عمارت آغاجه مشهد به خط اوست.

نظام الدین شامی: معروف به شنب غازانی، تاریخ نگار و شاعر پرآوازه تبریزی قرن هشتم و اوایل قرن نهم ق است. او نخستین دانشمندی بود که به خدمت تیمور رفت و از او توجه دید. نثری بلیغ و تا حدی متمایل به شیوه انشای مترسلان داشت که تاریخ عهد تیموریان وی ممتاز بود. از اوست: ریاض الملوک، ظفرنامه شامی.