دوست عزیزم و سردبیر «دنیای اقتصاد» در سرمقاله روز چهار شنبه 10 خرداد به دلایل بالا بودن نرخ بهره اسمی در اقتصاد این روزهای ایران اشاره کردند. به باور ایشان، دلیل اصلی بالا بودن این نرخ، بالا بودن انتظارات آتی از نرخ تورم است. در واقع گزاره ایشان از رابطه فیشر استفاده می کند که نرخ بهره اسمی را مجموع نرخ بهره واقعی و نرخ انتظارات تورمی می داند.

براساس رابطه فیشر، بالا بودن نرخ تورم انتظاری، منجر به بالا بودن نرخ بهره اسمی خواهد شد. نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که رابطه فیشر در یک مدل تعادل عمومی و با فرض شفافیت بازار و شرایط سالم اقتصادی می تواند درست باشد. در شرایط کنونی اقتصاد