امشب از عشق پر از شوق تماشا شده ام

از سر بستر خود با دم تو پا شده ام

صد غزل شور برای تو نوشتم

اما عاقبت هم نفس شاید و اما شده ام

جلوه صبر خدایی و همین باعث شد

در هجوم غم ایام شکیبا شده ام

شیربانوی حرم دست دلت روی سرم

نفسم هستی و وای از غم تو تا شده ام!

عشق یعنی که غزلخوان تو باشم بانو!

مثل مجنون پریشان پی لیلا شده ام

شده حالا چو زمان سفر آخرتم

لایق مژده دیدار تو آیا شده ام؟!