اصغر فرهادی از نخستین کارگردان های ساختارشکن تلویزیون بود. وقتی سریال «داستان یک شهر» او پخش می شد، مخاطب ها باور نمی کردند که این سوژه ها و دغدغه های اجتماعی روایت شده در این سریال، که سال ها گفتن و صحبت درباره آنها ممنوع بود، با زبانی نرم و داستانی گیرا، این چنین روی صفحه تلویزیون بنشیند. مدیران هم برای صدور مجوز پخش آن داستان ها، دلایل خاص خود را داشتند: سریال از شبکه تهران پخش می شد و به گمان آنها مخاطب ملی و فراگیر نبود و مناسب مخاطب پایتخت. همان سال ها آمارهای رشد بیماری ایدز و تغییر الگوی ابتلا به آن، یکی از همان رازهای مگو بود. راضی که فرهادی در یکی از قسمت های سریالش، اندکی آن را باز