جهان سوم با ویژگی هایی چون عقب ماندگی، فقر، جنگ، تبعیض، آوارگی، گرسنگی و مسائلی از این دست شناخته می شود. این ویژگی ها به وضوح در شعر الیاس علوی دیده می شود. با خواندن شعر علوی جهان سوم در مقابل چشمان مان مجسم می شود. در واقع شعر علوی به تمامی جهان سوم را به تصویر می کشد که قلب این جهان سوم افغانستان است. افغانستان نماد خاورمیانه است و خاورمیانه یعنی جهان سوم و علوی افغانستان را می سراید یعنی جهان سوم را؛ جهانی که با جنگ و فقر و آوارگی تعریف می شود. فضای سیاه شعر علوی در واقع نمایانگر فضای سیاه جهانی است که شاعر در آن زندگی می کند. ساختار شعر علوی به تمامی ساختار زیست جهان شاعر را نشان می دهد.