سارتر با مارکس به اهمیت مناسبات اجتماعی و روابط اقتصادی و سیاسی در شکل گیری ماهیت انسان پی برد، همچنین تاکید مارکس بر انسان و کنش انسانی با تاکیدی که اگزیستانسیالیست ها بر مسوولیت و نقش انسان ها بر شکل دهی به ماهیت خویش داشتند، انطباق داشت. همین نزدیکی ها سبب شد که سارتر به تدریج به مارکسیسم تمایل پیدا کند و این گرایش تا جایی پیش رفت که در سال های ابتدایی جنگ سرد به حمایت از شوروی پرداخت و به حزب کمونیست فرانسه نزدیک شد.