روز سوم خرداد، روز عروسی من بود و با اینکه چند روزی از اربعین شهادت برادرم می گذشت اما به اصرار خانواده همسرم راضی به عروسی شده بودم در حالی که من از جبهه به مرخصی آمده بودم و باید برمی گشتم. ما ساعت 11 صبح روز بعد از عروسی، از گرمای روز چهارشنبه چهارم خرداد به زیر درخت بزرگ شاه توت پناه برده بودیم و دور هم نشسته بودیم و با مادر و خواهرانم و مادر بزرگ از هر دری صحبت می کردیم که ماشینی از سپاه جویبار جلوی خانه ما ایستاد؛ دم در رفتم، از سپاه آمده بودند و خبر دادند که دشمن به شلمچه پاتک سنگینی زده و شما باید زودتر خودت را به مقر لشکر در هفت تپه برسانی.