قصه پرغصه «آتنا» حال همه مان را گرفت. اگر خون گریه کنیم کم است، به تعبیر مولا اگر مردی از این خبر تلخ تر از زقوم «دق کند» جای ملامت ندارد. هر وقت زیادی به نوع بشر امیدوار شدید و آدمی را گل سرسبد آفرینش دانستید، خبرهایی از این دست را مرور کنید تا دست تان بیاید که «ما» می توانیم از هر حیوانی پست تر باشیم و در جنایت و خباثت در مراتبی سیر کنیم که ابلیس بدانجا راه ندارد. «اول ابلیسی مرا استاد بود/ بعد از آن ابلیس پیشم باد بود. ابلیس روسیاه هم وقتی احفاد اصغر قاتل را می بیند، دست پشت دست می زند و از وجودش شرمنده می شود... دراین چند روزی که خبر آتنا پخش شد، هر کس که دستی به قلم داشت و مجالی برای ابراز