زمانی که بچه بودیم یک اکبر آقا در محل مان بقالی داشت که بنده خدا بی سواد بود و توانایی خواندن و نوشتن نداشت. آن زمان نسیه خریدن باب بود و مردم وقتی پول نداشتند از بقالی محل جنس می گرفتند تا سر ماه حساب خود را تسویه کنند.اکبر آقا که از نعمت سواد بی بهره بود، ناچار به شرایط بد اقتصادی دوران تن داده بود و به همسایه ها نسیه می داد و داخل یک سررسید چیزهایی می نوشت که همیشه برایم سوال بود کسی که سواد ندارد، چگونه حساب و کتاب جنس های نسیه همسایه ها را دارد.تا یک روز سررسید را با هزار ترفند نگاه کردم و دیدم اکبرآقا در یک صفحه، نقاشی یک«وافور» را کشیده و جلوی آن تعدادی نقطه گذاشته، داوینچی کدی بود در نوع خودش، از ایشان سوال کردم: «اکبر آقا اینا چیه؟» لبخندی زد و گفت: «اولا غلط کردی دست زدی به وسایل شخصی من، دوما غلط کردی دست زدی به وسایل شخصی من، سوما این حساب آقای زیرشربیانیه» متوجه شدم که اکبر آقا یک المان از هر مشتری را نقاشی می کند و هر نقطه جلوی این المان یعنی«صد تومن» در نتیجه آقای زیرشربیانی هزار تومان به اکبر آقا بدهکار است.حال این تفکر در سازمان صدا و سیما هم شکل گرفته و ما آنجا کسانی را داریم که ظاهرا در فهم ساده ترین مسائل هم دچار مشکل هستند.بنده اصلا شک دارم که اکبر آقا بخش زیرنویس شبکه های تلویزیون را به عهده گرفته باشد.آخر شما الان از مرغ های مرغداری «برادران شاپوری بجز شاپور!» هم بپرسید دکتر محمدجواد ظریف، چه کاره است، پاسخ می دهند: «وزیر امورخارجه ایران!» آنوقت تلویزیون زمان صحبت های دکتر ظریف ایشان را«وزیر امور خارجه امریکا!» معرفی می کند.این نشان می دهد که دوستان هر چیزی توی ذهن خودشان دارند را به بنده و شما نشان می دهند.هیچ بعید نیست دکتر زنگنه را دعوت کنند و ایشان را«عضو هیات مدیره شرکت توتال!» معرفی کنند.یا وزیر بهداشت آقای قاضی زاده هاشمی را دعوت کنند و به صورت زیرنویس عکس«شلغم و آمپول» بگذارند یا وزیر آموزش و پرورش را بیاورند و «تخته و گچ» آن پایین بکشند.بنده از همین تریبون ضمن خسته نباشید به دوستان اعلام می کنم که اگر اکبرآقا وارد سازمان شده، روش ایشان را برای نوشتن نام افراد عوض کنند، نه اینکه از نامبرده الگوبرداری کنند، با تشکر!