فرهنگ ایرانی فرهنگ عجیب، رنگارنگ و پارادوکسیکالی است. ما در این فرهنگ چندین مرحله را پشت سر گذاشتیم، مثلا دوره ای از کودکی خود را به یاد دارم که شیطان از من درس می گرفت و می گفتند این دیگر چه جانوری است! در عین حال یک دوره دیگری از کودکی خودم یادم می آید که سمبل و تجسمی از مظلومیت بودم و در محل بزرگ ترها به بچه هایشان می گفتند یاد بگیرید، ببینید این پسر چقدر مظلوم است.

خودم هنوز مانده ام و در حیرت اندر حیرتم که این چگونه موجودی است که در هر دوره اش یکجور بود؛ دوره ای بود که انگار توی سرش می زدند. این مساله در عکس های آن دوره وجود دارد و سرم در همه آنها پایین است. بعد دوره دیگری بود که همه کلاس را علیه معلم متحد می کردم، بدون این که ردپایی از خودم به جا بگذارم!