آتش به جان زاگرس افتاده و تنوره می کشد و حیات را در جنگل های زاگرس با مرگ تاخت می زند؛ روزی نیست که خبر آتش سوزی در جنگل های زاگرس، آتش به دل دوستداران محیط زیست نزند.

فقط در بهار امسال بیش از 1200 هکتار از اراضی جنگلی و مرتعی کشور به خاکستر بدل شده و هنوز آمار دقیقی از آتش سوزی های یک ماه گذشته در دست نیست، هرچند فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل ها ادعا می کند، آتش سوزی های بهار امسال در اراضی جنگلی و مرتعی کشور حدود 30 درصد در سطح و 50 درصد در تعداد کاهش پیدا کرده، اما دست های سوخته جنگلبانان و بومیانی که برای خاموش کردن آتش از دل و جان مایه می گذارند، حکایت دیگری دارد. سال هاست که آتش سوزی جنگل های کشور به دلیل نبود نیروی متخصص و تجهیزات مناسب، خسارت جبران ناپذیری به کشور تحمیل می کند، دلیل عمده آتش سوزی جنگل های کشور، چیزی نیست جز سهل انگاری انسان. براساس آمارهای به دست آمده، حدود 95 درصد آتش سوزی ها عامل انسانی دارد و حدود 30 درصدشان عمدی است.

از طرف دیگر هر سال به طور متوسط آتش، توسعه ناپایدار به جان حدود 17 هزار هکتار از اراضی جنگلی کشور می افتد و خسارتی به بار می آورد که به طور قطع بیشتر از آتش سوزی های جنگل است، چراکه دست کم به بهانه توسعه، بیش از دو میلیون و 500 هزار اصله درخت از بین می رود. بنابراین مسئولان شرایطی فراهم آورند که شهروندان باور کنند حفظ منابع طبیعی کشور برای دولت مهم است، زیرا فقط در چنین شرایطی است که می توان انتظار داشت گردشگران به جنگل احترام بیشتری بگذارند و برخی بومیان مناطق جنگلی از طریق آتش زدن جنگل، با یکدیگر و سازمان های دولتی تسویه حساب نکنند.