هربار که به پایان دوره چهارساله دولت نزدیک می شویم، انبوه اخبار درباره گزینه های وزارتخانه های مختلف برای دوره دوم دولت بر سر مخاطبان آوار می شود. گروکشی گروه های سیاسی در ایران برای افزایش نفوذ در بدنه اجرائی، اکنون کار را به جایی رسانده است که دیگر کسی نگاهی به کارنامه و عملکرد مدیران مستقر در دولت نمی اندازد و تنها بر طبل نام دلخواه خود می کوبند. به همین دلیل است که گرچه عمر دولت های ایران چهار سال است، ولی عملا وزرا کمتر از دو سال فرصت دارند تا به رتق وفتق امور اجرائی بپردازند. یک سال اول دوره یا باید پاسخ گوی انبوه مطالبات گروه ها و اشخاص مدعی باشند که از کنار حمایت مادی و معنوی خود سهمی