چند روز پیش نوشتیم رقابت های بسکتبال آسیا کاپ بیشتر شبیه خوشامدگویی تیم های آسیایی به دو تیم نیوزیلند و استرالیا از اقیانوسیه است. این دو تیم در رقابت های امسال به جمع آسیایی ها پیوستند و من بعد بازی های قهرمانی در آسیا در تمام رده های سنی با حضور برترین های قاره اقیانوسیه برگزار می شود، همان گونه که این روزها در بسکتبال زنان آسیا دو تیم نیوزیلند و استرالیا حضور دارند.

در بازی های آسیاکاپ به این نکته اشاره شد که تیم های چین یا استرالیا به عنوان حریفان اصلی تیم ملی بسکتبال با ترکیب اصلی خود به بیروت (میزبان بازی ها) نمی آیند زیرا در سال بعد از المپیک تیم ها سعی می کنند، برنامه ای بلندمدت تا المپیک بعدی پیاده کنند. بسکتبال آسیا کاپ انتخابی جهانی یا المپیک نیست اما به دلیل حضور استرالیا و نیوزیلند هیجان دارد. بنابراین نباید بیش از اندازه این رقابت ها را بزرگ کرد. این بازی ها به منزله تغییر چهره و ترکیب بیشتر تیم های آسیایی و اقیانوسیه و آغاز تحولات آنها در معرفی نسل نو بازیکنان مورد نظر است.

تیم های آسیایی نیز آسیا کاپ را میدانی برای توان سنجی خود در مسیر رقابت های جهانی یا المپیک در نظر دارند. تیم ملی فیلیپین، آندره بلچ ستاره تبعه اش و استرالیا بازیکنان المپیکی و شاغل در NBA را در بازی های لبنان ندارند.

در ترکیب تیم استرالیا بازیکنانی حضور دارند که در لیگ های استرالیا، روسیه، نیوزیلند و یونان بازی می کنند. دیوید اندرسون، کاپیتان تیم ملی استرالیاست که در المپیک ریو حضور داشت و برد نیولی نیز در المپیک لندن به میدان رفته است.

هاردینگر، بازیکن دو رگه و آلمانی فیلیپینی است و در موقعیت پنج و به جای بلچ برای فیلیپین بازی خواهد کرد. تیم نیوزیلند هم با پنج بازیکنی که برای نخستین بار حضور در تیم ملی را تجربه می کنند، به بیروت می آید. چین رقیب اصلی ایران در آسیا با چند تیم مراحل ساخت یک تیم قدرتمند برای رقابت های 2019 جهان و 2020 المپیک را آغاز کرده است و باید دید با چه نفراتی به لبنان می آید.