اردیبهشت سال 1374، در محله چهارراه کشتیرانی بوشهر، عقربه های ساعت، 4 بعدازظهر را نشان می داد که دختری به نام «فاطمه» ناپدید شد اما با گذشت 22 سال پدر و مادرش هنوز چشم انتظار او هستند.آن روز فاطمه - پنج ساله - از مادرش اجازه گرفت تا برای بازی کردن به پارک نزدیک خانه شان برود. مادر به امید آنکه همسرش یک ساعت بعد به دنبال دخترشان خواهد رفت، راهی خانه خواهرش شد. از سوی دیگر پدر هم فکر می کرد که فاطمه کوچولو همراه مادرش به میهمانی رفته است و با خیال راحت خوابید. نزدیک ساعت چهار عصر بود که پدر با شنیدن صدای زنگ در از خواب پرید. همان موقع صدای همسرش را شنید که از خانه خواهرش برمی گشت. پس از باز کردن در هر دو متعجب به هم نگاه کردند، چرا که از فاطمه خبری نبود.