شهید«موسی رضازاده» سال 1318 در کازرون چشم به جهان گشود. حاج موسی در اولین روزهای جنگ عازم اهواز شد و با دیگر دوستان و همرزمان، تیپ المهدی را بنیان نهادند. در عملیات های متعددی ازجمله فتح المبین، طریق القدس، محرم، رمضان، خیبر، کربلای 4و 5، ثامن الائمه و والفجر شرکت کرد و حماسه هایی ماندگار از خود به یادگار گذاشت و در عملیاتهای متعددی نیز مجروح شد اما نگذاشت حتی نزدیکترین افراد خانواده از این امر مطلع شوند. فرمانده لشکرالمهدی می گوید: این شهید عزیز ما مظلوم و گمنام بود، در عین اینکه تمام امور لشکر را به تنهایی می چرخاند اما هیچ جا حاضر نبود اسمی از ایشان برده شود. وقتی ما از تبلیغات لشکر یک عدد فیلم ایشان را خواستیم اصلا وجود نداشت. خاطره شهید از فتح خرمشهر: ساعتی از آزادسازی خرمشهر می گذشت که وارد خرمشهر شدم. روی سکویی نشستم تا خستگی در کنم. لحظه ای بعد 4 نفر دیگر هم کنار من نشستند. اسلحه یکی از آنها روی پایم بود و ناراحتم می کرد. گفتم:«برادر اسلحه رو بردار.» تا گفتم برادر، هر4 نفر که بر خلاف من مسلح بودند، اسلحه ها را جلو من انداختند و بلند گفتند: «دخیل یا خمینی!» روایت دوستان در وصف شهید: ایشان روزهای دوشنبه و پنجشنبه روزه می گرفتند. من یاد ندارم که نماز شب ایشان ترک شده باشد. حتی در شب عملیات کربلای 5 در شلمچه زمانی که عملیات در حال شروع بود ایشان بالای سنگر رفته بود در نزدیکی های خط بر روی خود پتو کشیده بود و مشغول نماز خواندن بود و از همه مهمتر اینکه با زبان روزه به شهادت رسید. اوسرانجام در اسفندماه سال 1366 با سمت معاونت لجستیکی لشکرالمهدی (عج) پس از عمری تلاش و مبارزه، در عملیات والفجر 10 بر اثر استنشاق گازهای سمی به آرزوی دیرینه خویش نائل گردید و شهادت را عاشقانه در آغوش کشید.