آخرین برنامه «دورهمی» را جمعه شب سیزدهم مرداد پس از تماشای بازی استقلال تهران و استقلال خوزستان در یک میهمانی خانوادگی دیدم. اگر چه بعد از گذشت دو سال و نیم از پخش این برنامه تا به حال آن را به طور کامل ندیده ام، اما حضورم در یک میهمانی سبب شد تا پنجاهمین قسمت آن را به دقت تماشا کنم.

در خانه ما هم شبیه اغلب خانواده های ایرانی خیلی وقت است که تلویزیون رسانه کم مشتری تری شده است. روزهای پررونق گسترده ترین رسانه جمعی به ایام نوروز و روزهایی محدود می شود که عروسک های دوست داشتنی و مجری محبوب دوران کودکی مان از دیوار کم سلیقگی متولیان این رسانه گذر کرده اند و در قاب شیشه ای این جعبه دیگر نه