حرم آقا امام رضا(ع) مملو از جمعیت زائران بود. نوزاد را در آغوش روحانی سیدی گذاشتم تا در گوشش اذان و اقامه بگوید. همانجا بود که نامش را رضا گذاشتیم.

هنوز دو ماه از تولد پسرم نگذشته بود که در عالم خواب، مرد سیدی تولد رضا را تبریک گفت و ادامه داد:

-«برای تربیت فرزندت تلاش کن.»

مرد سید این حرف را زد و خواست که برود، اما دوباره گفت:

-«اما به او دلبسته نشو، آخر امانت خداست.»

با آخرین جمله اش نفس نفس زنان از خواب پریدم.

***

دلبسته پسرم نشدم، چون می دانستم که روزی خوابم به حقیقت می پیوندد. سال ها گذشت و بالاخره پروردگار امانتش را از من گرفت.

* خاطره ای از شهید رضا فروتن

* راوی: مادر شهید