آیا دولت ساسانی یک دولت و نظام پادشاهی متمرکز است یا یک دولت غیر متمرکز و پراکنده. من فقط دو نگاه آکادمیک را در این باره مطرح می کنم: نگاه اول، نظریه کلاسیک و قدیمی تر آرتور کریستن سن در نیمه اول قرن بیستم است، چارچوبی که می گوید در این دوره دولتی را داریم که می کوشد متمرکز باشد. او قدرت سیاسی ساسانی را متمرکز اما ناپایدار در نظر می گیرد. اما طی 10 سال گذشته، پروانه پورشریعتی در کتاب «افول و سقوط شاهنشاهی ساسانی» چارچوب نظری جدیدی را پیشنهاد کرده اند که قدرت سیاسی ساسانی را غیر متمرکز و پراکنده می بیند.