مبنای مبارزات اکثرشان ایدئولوژی های چپی و مارکسیستی بود؛ اما فطرت این مردان رنج دیده و ظلم کشیده، آکنده بود از امید به منبع لایزال قدرت، و در اوج سختی ها، بسیار دعا می کردند به درگاه خداوندی که به آن معتقد بودند. حالا در این اتاق، دلشان سرشار از محبت همان خدا شده بود و خاضعانه از این مرد روحانی و الهی خواستند که برای پیروزی شان دعا کند. امام گویا این احساس را در آنها لمس کردند؛ گفتند: «در ملتی اگر اتکا به معنویات پیدا شد، بر مشکلات خودشان غلبه می کنند. ما همان بدبختی ها و ظلم هایی که شما شاهد بودید، شاهد بودیم؛ بلکه شاید بیشترش را. لکن ما امروز این سد بزرگ را شکستیم و امید است که تا آخر، نهضت